Sen gününe her gölgeler düşürdüğünde
Ben kendimde donup, buzdan bir hançer oluyorum.
Sen o gölgelerde her adım yürüdüğünde
Ben kendime, kendi buzumdan bir hançer saplıyorum.
Yani, o yaz gülüşüne günebakan döndüğüm
Sen ruhunda, yön her güneşe döndüğünde
Ben buzumdan hançerimle beraber, gözlerine eriyorum...
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta