parmaklarımızın arasında
kurdele
kırmızı
kesmek için absinthe içmek
gerekmiyordu
simge olarak ilişkimize
kırmızı kurdele
yetiyordu
bayramlar
resmi tatiller
ve bir yerli içki dahil
yüzüne yüz asır
sıkılmadan bakabileceğim
hep gülen yüzü hayatımın
yanımda
gözlerimin içinde
söylediklerime kulak
kesiliyordu
hiç siyah kullanmadan
geceyi resmetmek
mümkün olmasa da
terasta bir gece
parmağımı
yüzükle birlikte
zarfa
oradan
düğün aracını durduran
çocukların önüne
oradan
tımarhaneye
eğer içinizden bir ses
sen şiir yazamazsın diyorsa
mutlaka şiir yazın
o ses susacaktır*
deneyince oluyordu
her şey dahil
tam pansiyon bir intihar
beni masamdaki kırıntı gibi
yeryüzünden siliyordu
hayatımın tek gülen yüzü
arkamdan
masamdaki kırıntı gibi
ağlıyordu
bir imge bir dizeye
dar geliyordu
ses susuyordu
bir çocuğa yetim
yüzüğe yoldaş
parmağa sargı
zarfa saklı mektup
hep aynı sonla bitiyordu
bana inan
Rıdvan GecüKayıt Tarihi : 3.7.2011 20:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rıdvan Gecü](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/03/gunebakan-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!