Günebakan Şiiri - Muhammet Üresin

Geriye ne kaldı bir bak bizden şimdi toplasak hepsi yeniden sevebilecek bir yürek eder mi
Örseledik aşkı yıprattık bir hayli kapanıp dizine bin özür dilesek birini affeder mi
Zamanı alabilecek miyiz geri koyabilecek miyiz tastamam yerine yitirilenleri
Durabilseydik kırıp dökmeden birbirimizi dağılmazdık böyle ayrı ayrı yerlere kum gibi

Elini koy hadi bir koy da vicdanına sonra bak yüzüme söyle senin için rahat mı sahiden
Alaimisema oldum ben göğüne onca sene sense bir kez bakmadın başını kaldırıp yerden

Nasıl koyuyor bana bir bilsen binbir emekle büyüttüğüm çiçeklerin içimde solup gitmesi
Çek şu yokluğunu da lütfen kenara ışığımı kapatmasın ki içime bir damla güneş girsin
Eğik bak hala ruhum senin olduğun tarafa öksüz bir günebakan bıraktın ardında aslında
Lüzum yoktu bunca uzaklığa hiç olmazsa arada bir kokun gelseydi yeterdi bana rüzgarla