Güne Veda Ederken

GÜNE VEDA EDERKEN
Güneş kızıldan turuncuya dönerken
hep o son şarkıyı söylerken
gafil avlanmaktır aşk
Tüm sözcükler bir bir dizilirken
Bir isyandır belki içerimizde
gülerken ağlayan hislerimizde
iki parmağın ucunda soluk bir resim
canım kızım bak buda oğlum derken
Canım diyebilmek var ya
gözlerinin içine bakıp bakıp
Bir inceden öpüyorken
özlenen özlenmiştir yine
Damla damla Gözyaşları
sinsice avuçlarına süzülürken
içerimizde kalan son fasıldır belki
bekleneni beklerken
Hiç Okunmamış Nağmeler var
yaş kemale eriyorken
Hayata son düğümü koymaktır
karanlık ağır ağır çökerken
özlenen yine özlenmiştir
bir kez Bekleneni beklerken...
Hacoviç/adana