Güne şafak vuruyor ansızın

Güne şafak vuruyor ansızın…

İçimde yürüyor sevdamın acıyan adımları
Beni de alıp ruhumdan çalıyor, bilmediğim çok ötelere
Kayboluyorum bu yolların tozlarında, bedenim sahipsiz
Yine, sevgimin mükâfatı mutsuzluk oluyor, yalnızlığıma…

Gözlerimde gök gürlüyor şimşekler patlıyor, yağıyorum duygularımdan,
Sel oluyor hayallerim, yüreğimi önüne katıyor tükeniyorum,
Yaşam bir anda lades diyor ömrüme, kaybediyorum zamanı,
Karanlık oluyor günlerim, gecelerim zaten hep sönük bakışlarımda…

Kalıyor her şey benden geride, gelmiyor adımlarıma basmıyor,
Tek başıma tırmanıyorum yokuşlarımı, yanımda ben varım sadece,
Kaderim görünmeden tutuyor elimden, beni alıp istediği yere çekiyor,
Ansızın silkiniyorum, bakışlarıma ümitsizlik takılıyor yıkılıyorum…

Dev dalgalar gibiyim, kayalıklara çarpsam da durulmuyor yüreğim,
Sevgimi taşıyorum ruhumda ama taşımıyor beni aşkın kanatları,
Düşüyorum bakışlarımın derinlerine, batan bir güneş oluyorum,
Güne şafak vuruyor ansızın, geceye tenim sarılıyor…

Oktay ÇEKAL
14.09.2013-19.34