Güne Başlamak Şiiri - Fadime Çelik

Günün yeni açan güneşi
Sakızlara vururken hafiften
Yediverenler sarhoş olmuşken sıcağında
Kuşlar uyanmış uçuşuyorken gökte
Radyoda Neşet Ertaş
Ağlarım ben halime
Gün yeni başlıyorken
Kuşların melodisine bırakırken kendimi
Güneş ateş, yüzüme vurur
Garip gönlümü bilmiyor der de Neşet Ertaş
Bilmiyor kimseler şu güne nasıl tutunduğumu
Çiçeklerin kendini salışı güneşe
Mis kokan fesleğen kokusu gelir bana
Bilmiyorlar şu güne nasıl tutunduğumu
Serçeler nasıl da hoş ötüyor öyle
Gökyüzünü onlara ait sanki
Kuş olasım geliyor
Tüm dünyayı dolaşan
Bir evin penceresine konup
Sevilmek bir çocuk tarafından
İnsan olmak acı geliyor bana
Kuş olsam diyorum
Gökyüzünden hiç inmesem
Şu güne nasıl tutunacağımı şaşıyorum
Zor geliyor bazen uyanmak
Sabaha dehşet haberlerle uyanmayı
Gözlerim yaşla izliyorum
Elimden gelen ne olabilir diyorum
Kuş olmalıyım ben
Göklerde uçan göç eden
Her kışa yeni baharlarla giren
Şu güne nasıl tutunduğumu bilmiyorlar