Oyuncak bir bulut gibi
Coşkun...
Deli ediyor gülüşün.
Ben,
Annesini kaybetmiş kedi yavrusu misali...
Dünyamı aydınlatır,
Sesinin rengi...
Gecelerim,
Siyah-beyaz fotoğraflara döner
Yokluğunda...
Düşlerinde olmamak
Bir çemberin dışına düşmek gibi...
Yeni güne başlamak seninle...
Uykunun günü erteleyen mahmurluğunu
Yaşamak kollarında...
En güzel ninnilerle
Yeni güne uyanmak....
Sevdanla...
Baş tacısın yaşamımın...
İçinde çocuk bahçesi olan
Gizli odamın
Davetli misafiri oluverdin işte...
Güzel gülüşlerime gölgeler
Düşürme ne olur?
Kayıt Tarihi : 23.12.2003 09:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşe Tural](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/12/23/gune-baslamak-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!