düşlediğim uzaklıkta,
bir evden,
buğulu pencereden,
sen bakardın.
ben hüzünlü ezgiler,
eşliğinde,
eski evde,
eski şarkılar dinlerdim.
ben cama,
adını not ederken,
sen,
adını hep gizledin.
o neden ki,
düşlerden uzaklaştım.
gizinde olduğum,
zamandan çıkıp,
buğulu pencereden,
damla damla,
güne aktım.
ve şimdi,
sensiz,
sessiz,
düşsüz,
yaşamak,
daha güzel.
Kayıt Tarihi : 9.7.2020 09:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cevat Çiloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/09/gune-aktim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!