Cefaya sabredip sıktıkça inan
Elime koydular dişimi benim
Bir köz misaliyim kavrulup yanan
Tandıra koydular döşümü benim.
Adıma yazılan dert tapusuyum
Ne kadar dert varsa ben hepisiyim
Hüzünle örülen gam yapısıyım
Üst üste koydular taşımı benim.
Baykuş gibi gece kondun dalıma
Sen sen olda girme şu vebalıma
Karşıma geçipte gülme halıma
Sevdaya koydular başımı benim.
Kaç gece kavuştu bilmem sabaha
Saçım aka bahtım döndü siyaha
Gözümden akanı silmeden daha
Kadehe koydular yaşımı benim..
Yasaklı bahçede kilitli kaldım
Adını andıkça hayale daldım
Gecelere küstüm uyumaz oldum
Gündüze koydular düşümü benim.
Özümü bağladım uzak ellere
Umarım ki sevdam düşmez dillere
Şu Hikmetim bir gün düşer yollara
Çıkmaza koydular işimi benim.
Kayıt Tarihi : 20.4.2011 18:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Durkut](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/20/gunduze-koydular-dusumu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!