Gündüz Ve Gecenin Gerçeği

gündüzleri tam yaşayamaz olduk bugünlerde,
bu yüzdendir geceleri gökte yıldız aramamız.
gündüzleri oldum olası sevmem zaten,
yapmacık selamlaşmalar,
yorucu nezaketler, zoraki gülümsemeler,
zorunlu görevler ve zoraki sohbetler.
gündüzler de beni sevmedi hiç zaten.
hep hırpalandığımı, zorlandığımı hissettim.
hiç beceremedim çünkü gündüze
uyum sağlamayı.
oysa geceleri öyle mi?
bütün zorunluluklar bitmiş, herkes olduğu gibi.
yüzler, sohbetler, gülümsemeler,
her şey yerli yerinde.
öyle içten ve samimi.
gece tüm çıplaklığıyla sarar herkesi,
koynunda saklar umudu ve sevgiyi.
her yeni güne doğurur da güzelliği,
insan bu ya alır yine kirletir elleriyle gerçeği.
insanı gece yıkar, gün kirletir mi?
yoksa insan günü kirletip, gece temizler mi?