Çocuk bir anasına baktı bir güneşe
Gözleri kamaştı
Korktu
Ağladı…
Koştu anasına sarıldı
Anası kucakladı
Sarıldı öptü
Anası sordu, niye ağlıyorsun?
Eliyle güneşi gösterebildi
Anası o, gündüz lambası
Çocuk güneşe baktı
Odasındaki gece lambasını hatırladı
Korkmadı
Güldü…
Kayıt Tarihi : 20.2.2011 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Parkda oturken şahit olduğum bir olaydı. Anenin yaklaşımı, ne kadar yerindeğdi.Çok güzel bir davranıştı....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!