Gündüz karanlığı Şiiri - Ahmet Ayar

kaldırıp başını bakma bana öyle
bakarken gölgemi gördüm güneşte
ağlama, damlatma gözyaşını denize
bir balığın gözleri yanıyor dehlizde

sen yine de gözlerini kapatma bana
akşamlar çöküyor başıma kapkara
akşamın getirdiği yalnızlıklar başka
sensiz gündüz karanlığı var arşımda

git demem gelme demem sessizce bile
durup-durup bakma öyle durgun denize
gel-git yapıyor deniz gözlerinde, ben de
ben gözlerinde, ayaklarım ıslanıyor sahilde

baksan, ben gözlerinde görsem bile beni
süpürür saç tellerini; esen rüzgar serseri
tut saçlarını o küçük ellerinle deli deli
gülümse bana esinceye kadar seher yeli