Gündüz Kabusu Şiiri - Ali Şahinli

Hastayım, dermanım kalmadı feryada
Düştüm kaldım bu ıssız deryada
Biçare çırpınıyorum beyhude dalgalarda
Ne bir tutan var ne de bir el uzatan

Kaderimle baş başayım, kendi içimde
Çevremden yükselen uğultular anlamsız
Kalbim kırık ve zavallı bir halde
İçimden akan ılgıt ılgıt kanlar anlamsız

Yol bulamıyorum çıkmaz bir sokaktayım
Sağımda ejderhalar, sol yanımda bukalemunlar
Bilinmez bir yöne sürüklüyorlar acımasız
Nutkum tutulmuş, bakışlarım anlamsız

Mecalsiz adımlarla kaçmak istiyorum
Zaman geçiyor, ben hep yerimde sayıyorum
Arkamdaki Ejderha ne tutuyor, ne de bırakıyor
Çığlıklarımı duyamıyorum, ter içinde uyanıyorum

Bitmeyen bir kabus, gündüz kabusu bu hep sürüyor
Ne var sanki sonunda gül bahçesi olmuyor
Neden hep kötüler yükseliyor, iyiler hep kırılıyor
Dünya kanunu dedikleri bu hep süründürüyor

Etme bulma dünyası bu ektiğini biçersin elbet
İyi de yapsan alırsın kötü de yapsan bulursun
Herkesin hesapları var kendi âleminde
Ama tek hesap var, o hepsinin üzerinde

Bu dünyada var mı ki ölümden öte yol
Ben bulamadım, var mı ki bulan bir çıkar yol
Çırpınma dostum sonumuz olacak hep aynı
Musallada sen de ben de âdemoğlu, kefenler aynı

09/05/2005