Şehrin sokak lambaları
Saklamıyor düşölümlerimi
Açık günyüzünden bıktım ben
Apaydınlıktan körüm
Saklanacak karanlıkları
Arar durmuşum
Kapayayım gözlerimi
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Gerçekten de saklamıyor,
Ne "düş ölümlerimizi", ne de dünde kalan ölümlerimizi...
Oysa saklayabilmeliydi karanlık...
O ki; köşe bucak sarabilen tek şey değil miydi evreni...
Sanırım suç yine "o sokak lambasında"...
O sokak lambasının cılız ışığında bir uzayıp, bir kısalan gölgelerde...
Annem...
Artık bulamaz ki beni...
Çünkü onu arayacak benim, bundan sonraya kalmış olan her nefesimde...
Oy nasıl bir şiirdi bu...
Gündüz vakti düş gördürdü,
Nerelere götürdü böyle...
Yüreğin dert ve keder görmesin Gülce'm...
Nicelerine inşaAllah...
Sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta