Şehrin sokak lambaları
Saklamıyor düşölümlerimi
Açık günyüzünden bıktım ben
Apaydınlıktan körüm
Saklanacak karanlıkları
Arar durmuşum
Kapayayım gözlerimi
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Gerçekten de saklamıyor,
Ne "düş ölümlerimizi", ne de dünde kalan ölümlerimizi...
Oysa saklayabilmeliydi karanlık...
O ki; köşe bucak sarabilen tek şey değil miydi evreni...
Sanırım suç yine "o sokak lambasında"...
O sokak lambasının cılız ışığında bir uzayıp, bir kısalan gölgelerde...
Annem...
Artık bulamaz ki beni...
Çünkü onu arayacak benim, bundan sonraya kalmış olan her nefesimde...
Oy nasıl bir şiirdi bu...
Gündüz vakti düş gördürdü,
Nerelere götürdü böyle...
Yüreğin dert ve keder görmesin Gülce'm...
Nicelerine inşaAllah...
Sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta