Ne kadar garip bizim aşkımız başlarken de garip başlamıştı
Sen ve ben vardım ilk tanışdığımızda
Kimse yardım etmedi ikimize
Güzel geçti yıllarımız ama
Çocukluğundaki çektiğin eziklik hiç çıkmadı içinden
Hep o yılları taşıdın
O anların bıraktığı izlerden bir türlü kurtulamadın
Derdinya geniş bahçeli bir evimiz vardı köyde
Babam hepsini sattı
Orda çocukluğumun en güzel anları vardı,onunla birlikte satıldı
Belkide işte o zaman bu dert benim içime o an atıldı
Köyde yıkık virane evlerde kirada yaşadık senelerce
Hep çocukluğunu hatırladın unutmadın ölenece
Yetmedi benim aşkım seni tedavi etmeye
Ne olacak şimdi
Ben ve çocukların ağlıyoruz durmadan gündüz hatta gece
20.03.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 20.3.2008 00:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşim yaşamında babasının köyde sattığı evi yıllarca üzülerek anlattı hatta satın almak isterdi alamadı çünkü satmadılar.o eve hasretti
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!