Gündüz düşü Şiiri - Ahmet Ayar

alabildiğine uzanıyor ovada toz bulutu
rüzgar getiriyor kanatlarında yokluğunu
savruluyor ellerinden bileklerin yorgunluğu
uyandırıyor gözlerini sabahın mahmurluğu

düşünde deniz; gözlerinin önünde uçsuz bucaksız
rüzgar yıkanıyor denizin köpüklerinde
damlaları fırlatıyor bileğindeki ellerine
yıkanıyor parmakların mavi deniz tuzlarında

gündüz yine gözlerin kıraç topraktaki ağaçlarda
uyusan göreceksin bir deniz, gündüz düşünde
sığdıramazsın bilirim, gündüz düşlerini gözlerine
gece düşünü bekle, ellerin bileklerinden savrulduğunda