Gündüz Düşleri Şiiri - Vedat Fazıl

Ne rüyalarımı nede seni
Ne bizi nede hayallerimizi
yazmıyorum işte
Şimdi mısralarım da gündüz düşleri
Bir ömür düşün
Bir günü çocukluğum
Bir günü gencliğim
Geriye kalan elde,son nefesim
Harman etdik yalnızlıkları
orman etdik yalnızlıkları
Dallarında çicekler acıldı,hasret çicekleri
Destan eyledik dertleri,dilimde gurbet türküleri
nasıl saydığımı biliyormusun,gündüzleri,geceleri
Ne babam,oğul dedi derdime
Ne anam yavrum dedi,dokundu elleriyle göz yaşlarıma
Ne bacı gardaş sevdalarıma
Nede yardan geldi vefa yaralarıma
Bir vefa borcum kaldı sevğili dostlarıma
İşte geriye kalan güzelim
İşte benim gündüz düşlerim
Bahralar vardı umudun olduğu yeşil yapraklarda
Mevsimler vardı sevdalandığım,doğduğum topraklarda
Aşklarım vardı hatıralarda
İçim ürperir heyacanlanırdım
Hüznümü yüreğimde saklar,gölgelerde bile ağlamazdım
Mevsim yağmurlarında ıslanmazdım
öyle coşkuluyduki yüreğim uslanmazdım
Nasıldı,nedendi,kim içindi,İhanetler
İstikbal cocuklarıydık,kim içindi bu kehanet
Bir daha öğrendimki
Tüm saltanatların sahibi var bize emanet
İşte bunlar benim gündüz düşlerim

Vedat fazıl