Seni ilk gördüğüm yerden izliyorum şimdi
Sana ilk düştüğüm.
Kaçamak bakışların tel örgüsüyle
İlk örüldüğüm...
Sanki bir asır geçmiş
Ve ben,
Seni ilk gördüğüm yere gölgesi inmiş,
Ulu bir çınarın altına gömülüyüm.
Örtü gibi bürümüşüm gözlerini üstüme.
Gözlerinin renginin iz düşümüyüm...
Seni son gördüğüm yerden izliyorum şimdi.
Sana sonsuz dönüştüğüm ...
Matemin soğuk şelalesini
son dökündüğüm...
Sanki,
Göz açıp kapayıncaya dek bir zaman geçmiş
Ve ben,
Seni son gördüğüm yerden yeşermiş,
Bir nar ağacının ilk sürgünüyüm.
Cansuyum gibi dokülmüşsün köklerimin üstüne.
Sonsuzluk mevsiminin gündönümüyüm...
Kayıt Tarihi : 12.5.2020 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ölen bazen başkasını doğurur...
Sevgilerimi ve teşekkürlerimi bırakıyorum şiir için. Tebriklerimle.
Tebrikler
Seni son gördüğüm yerden…
Tebrikler
Teşekkür ederim. Saygılar.
Etkileyici ve güzel bir şiir okuttunuz bize.
Kaleminize ve yüreğinize sağlık.
Çok teşekkür ederim. Hisseden yüreğinize ve kaleminize.
Şiirin örgüsü güzeldi.
Tebrik ederim.
Teşekkür ederim Osman Bey.
Saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (11)