Gündönümü Şiiri - Kenan Demirel

Güneşle sarardı yeşil başaklar.
Gelincikler döktü taç yaprağını.
Bir ömür içinde neleri saklar?
Zaman nakkaş gibi örer ağını.

Ayçiçekleri hep güneşe bakar,
Salınıp dururlar rüzgâr önünde.
Gönül bahçesine bir pınar akar,
Ömür mevsiminin gündönümünde.

Akşam olur döner kuşlar yuvaya.
Sevdalar tutunur kayan yıldıza.
Gariplik sis gibi çöker havaya.
Gece sırdaş olur müzmin yalnıza.

Sükûneti içer sıra söğütler.
Tutuşturur mehtap akan suları.
Bulutlar toprağa sabır öğütler.
Hasret böler ansızın uykuları.

Kurakta açan bir bozkır çiçeği,
Hazana ermeden kurur mu bilmem?
Bilinmez dillerin ne diyeceği,
Sözleri incitir, vurur mu bilmem?