Gündengüne Yandım Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Zaman bana hazan olmuş, kış olmuş
Coşan gözyaşlarımla hüzne aktım
Şu biçare yüreğim pare, pare
Karar günüme boynu bükük baktım

Kardelen, manolya kokan esen yel
Zor gündür! Bu da geçer diyen benim
Bitmeyen dert bende büyük bir acı
Kent varoşunda vurgun yiyen benim

Felek bu nasıl düzen nasıl devran
Dert, keder benimle girmiş inada
Başımdaki bela gitmek bilmiyor
Bende gam, keder, feryat bir arada

Bağrım harabe, içim gamdan harap
Tükenip giden ömrüm düşmüş zâra
Şu zamanda kardeş kavim el olmuş
Günbegün her günüm bana kapkara

Gamdan, acıdan yüreğim kanıyor
Çobanoğlu'yum gündengüne yandım
Sılam çok uzak, gurbet düşman bana
Ben anasız, babasız naçar kaldım

Mehmet Çobanoğlu
16.02.2024