Günden Sıyrılmış Şiiri - Ozan Efe

günden sıyrılmış yarınını duymayan
yokluk içinde sessizliğe uymayan
parmak ucunda bekleyen yeni günde
gülücüğe var gizeminde saymayan

bir damla suyla bir avuç toprak tohum
can bulacaksa umuduna koymayan
sıçrar topraktan yüreği bile duymaz
paletine düş kelebeğe doymayan

durup ta dinle yaşlı ağaçtan türkü
yaprak sesinde kabuğunu soymayan
küçük bir filiz yüreği yoksun kuşku
duysa ahengi güvercinle yaymayan

ozan efe der açık kalsın pencere
eksik mi arar buzlu yolda kaymayan
bir kaşık daha kaynar durur tencere
uyusa büyür denge bulup aymayan

120210-2denizli