Anlamasak da yoktur bilmediğimiz konu,
Bu kadar ukalanın böyle mi olur sonu? ..
Zor bir soru sorarız, bulur isek arifi,
Cevabı biz veririz, beklemeyiz tarifi! ..
En uzman olduğumuz alan temelde üçtür,
Kendimize hükmedip susabilmekse güçtür! ..
Kemiksiz ya dilimiz, demediğini koymaz,
Dediğimiz olmazsa, başkasınınki uymaz! ..
Birinci alanımız, ahkâm kestiğimiz din,
Kaynaksız fetvamızsa, bir değil ki çoktan bin! ..
Esas uzmanlığımız, hükümet kurduğumuz,
Bazen de yıktığımız, bol siyasi vurgumuz! ..
Bir diğeri de sağlık, yeter ki hasta olsun,
Reçetemiz hazırdır, onunla şifa bulsun! ..
Ben bilmiyorum diyen, pek anormal görülür,
Normal, formalitedir; hayat böyle sürülür! ..
Dillerde teranedir,” demokrasi” diyen çok,
Herkes onu ister de, görünmez ortada yok! ..
Bunu isteyen insan, engelleyenin kendi,
Tuhaftır ben-i Âdem, kendi kendini yendi! ..
Pak teslim aldığımız, arzımızı kirlettik,
Hatamızdan caymadık, sürekli tekrar ettik! ..
Tesadüfen yaşayıp dünyayla dönüyoruz,
Küremiz ısınırken bizler de sönüyoruz! ..
Son durak yakın bize, görünen değil ırak,
Mümbit değil arazi, hayatlar artık çorak! ..
Gündemden çıkarınca, gerçek olan ölümü,
Hakk’la arayı bozduk, kaybettik bu bölümü! ..
Her şeyi biliyorduk, bilinmeyesi sıklet,
Aklını başa devşir; sen ey kalp, yeter aklet!
Hayat vereni tanı, unutma öbür yanı!
Diklenme haddini bil, rehber eyle Kur’an’ı! ..
Kayıt Tarihi : 11.7.2010 12:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!