Ne zaman soldu candan taze umutlarımız
Samimi vakitlerin,
Ne zaman son yolcusu oldu yüreğimiz
Günde kaç öğün gülerdik eskiden
Ne zaman barışacak karakış ve güneşimiz.
.
İçten içe kanayıp dursa da canımız
Umutsuz ve dikiş tutmaz değil yaramız
Hangi yara vazgeçer dermanından
Hem naçiz,
Hem de kayba değmez hatalarımız.
Kayıt Tarihi : 14.6.2022 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!