Günceye Benzer Şiiri - Ekrem Bozkurt

-I-

Taşır su; renkleri… belleğinde…
Bozulur görüntü ayarları…akışkan…
Bütün cisimleri kaptırırım…akisleri.
Hayallerim ıslanır….
Ben,uçurum…

-II-

Düşerim, vizörlerim kırılır…
Silinir gözlerimden hayalin…
Kirpiklerim,demir parmaklık kendime…
Kendimi sana hapsetmişim…

-III-

Yakışmadı yüreğime bu sevda
Bir numara büyük geldi,bedene…
Zengin bile gösterse,umurumda değil…
Paketlemeyin… kalsın…
Parama göre, boyuma göre…
Kullanılmış aşklar bulunur mu eskicide…
Gönlümün sonbaharına uygun,
Kelepirler olsun…
Ben onları tımar eder,
Giyinirim…bir güzel…

-IV-

Oyunları unutan bütün çocuklar
Hayatla oynuyorlar, körebe…
Parmakları klavyelerde kalıyor
Hayallerin düşük…çözünürlüğü…
Monitörler, sanal aşklar çoğaltıyor…

-V-

Beden ve ruh uyumunu kaybetmiş
Tecrit edilmiş hayatlardayız
Bir gölge oyunu oynar gibi
Kendi kendimizi kandırır gibi
İçimizin tenha sokaklarında
Sığ düşüncelerin büyür ekranı,
İletişimsizliği, alabildiğince yaşarız…

-VI-

Teknoloji korkutuyor, be…gözüm…
Aşklar bile, hormonlu hale geldi…
Plastik tadında her şey.
Acaba yapay bir kalp, sever mi…
Düşünce üretir mi yapay zeka…
Gezegenlerde hayat olabilir mi…
Zamanda yolculuk…
Hadi söyle… kıyamete kaç var…
Dünyanın sonu ne vakit…
İhtiyar Dünyamızın… ölümü…

-VII-

Her şey ölüyor…zamanlı…zamansız…
Ne yazık,ölmüyor …savaşlar…

Kesildikçe çoğalan ejderha, başlar…

İzmir-Eylül-2006