Güncemin; unutulmayan girift bölümü,
Aklıma düştü çözülmeyen kör düğümü.
Görünmez akşamlar yavaş yavaş çöküyor,
Güneş huzmesini ufuklara gömüyor.
Karanlık fikirler firketeyle asılı,
Yakarışlar, özlem kitabında basılı.
Diş sancısında diri kalan hücrelerim,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
