GÜNCELLEME
Issızlığımı
Tanımsız yaşıyorum
gecelerde
yanaklarımdan çağlayan
kristaller
en derin okyanusların
kuytularında
midyelerin sıcacık karnında
renk renk inci oluyor
ve bu gizi
kimse bilmiyor
canımın taa içi titriyor
bir insan sıcaklığının
bir sesin
bir soluğun
yoksulu
yoksunuyum
saçlarımdan süzülüyor
yağmur yağmur
bir acı
tüm tarihimde böyleydim
aşkın sevginin kendisiyken
özlemim hasretim sonsuz
tenim kadınlığını istiyor
ellerimden
yüreğimden
kayıp gidiyor
umut
başımı
çaresizliklere vuruyorum
dilenci oluyorum tanrıya
mendilime
minicik bir kırıntı bile
düşmüyor
yıllar yılı
açlığım
hiç dinmiyor
tel tel çözülüp
ölümlerin kollarına
savruluyor
tuz buz dağılıyorum
böylesi bir yalnızlık
tanrıya özgü sanıyordum
ne ki
öyle değilmiş
incecik bir keman sesinde
öğreniyorum
Nilgün ACAR
10. 05. 2009
ALANYA
Kayıt Tarihi : 19.5.2009 17:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
harukulade inan ki öyle tebriklerimle...
müzeyyen başkır
Çok güzeldi, kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (6)