‘Unutulmuş birer birer’
Diye başlardı o şarkı.
Ama; çok yanlış anlatır unutulanı…
Değişti tüm dünya,
Çevre değişti,
Şehir bir canavar:
İnsan sanki yem…
Gün oldu: emeğini,
Zaman geldi: bebeğini kaptırdı.
Baktı olmadı yükledi göçü;
Karıştı kalabalığa…
Bakıp görmeye,
Tanıyıp öğrenmeye,
Aklınca yarışmaya,
Bir yandan da: yavaşça karışmaya geldi.
Şehir: önce küçücük ısırıklarla başladı:
Kılık, kıyafet, değişti
İlkin çocuklarda.
Sonrasında dil,
Bazı sözler, işaretler,
Nedir? Ne değil?
Değerler çok ucuzladı…
Geçinmek zor; her şey para!
Böylece: devir değişti,
Alma başladı
Yakınlar; çabuk harcandı,
Alınabilecek neleri varsa…
Kimine duygu, kimine vaat…
Hangisi tutarsa?
Tavuklar öldürüldü, içindeki altın için,
Bu kavga kıyamette,
Şu kadar zorda iken:
Arkadaşlar ne için?
Bunca eş, dost, var iken…
Hazıra dağ dayanmaz.
Yapmazsan yenisini, eskileri yıkmadan…
Eski dostluklar temel,
Yenileri yığmadır.
Bulamazsın ararken,
Doğrusu dost kalmaktır.
Yorulmadan bıkmadan…
Çok daha doğru olan:
Hayat hengamesin de,
İnsanları; kırmadan, aldatmadan,
Dürüstçe yaşamaktır…
20 ARALIK 2012
Kayıt Tarihi : 9.11.2013 14:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!