Günce III Şiiri - Arif Naif

imkansız, yazık gözden akan yaşa.
gökteki buluta, gülüşteki güneşe.
sevmek bir pazar yeri sabahı tenhalığı
kulakları sağır eden sessizlik.

sonrası aşk, pazar yeri yoğun işliyor,
bir el silah sesi duyulmamış gibi işliyor.
zabıtadan kaçan tüccarlar yokmuşçasına
unutmak üzere yaşadıkları bir günmüşçesine
öyle uzak bir kalabalık dışında, yalnız
sevmeyi beceremeyen çocuklar aşık olmak istiyor.

çift kale maç yapıyoruz, koşuyoruz dört nala
maksat ciğerlerimiz açılsın, gol yiyoruz.
biz kaybediyoruz birbirlerine sarılıyorlar.
onlar unutacaklar bugünü, biz mahçup dönüyoruz
on dörtten sonrasını sayamadım, önemi yok.
ciğerlerimiz açıldı.

ben aşka ve sevdaya kaygılıyım, ama sevmeye
sevmeyi sessizce, ayağına kayayı bağlamadan.
ansızın denizin dibini boylamadan sevmeye
böyle sevmeye aşığım, neden bilmiyorum.