Resimler Çizgiler Şiiri - Dinmez Er

“Mutluluğun resmini çizer misin(?) “
Demişti, üstat Abidin Dino,
Akşam hüzünlerle inerken sakin sulara,
Saman sarısı yapraklı günceme,
Ayrılık acılarını dizelerle çizmek istedim.

Suskunluğumuz kişiliğin ikiye bölünmesi,
Neye çare, hangi yaraya merhem olmuş ki,
Başka pencerelerden seyredeceğiz ufukları,
İçsel fırtınalar gözlerimizde kara bulutlar,
Taşınamayacak yükler olacak omuzlarımızda,
Çıktığımız yolun dönüşü, umudun gereği yok,
Yüz yıllar şahit pişmanlıkları geri getirmez ki,
Yeminler edilmiş sevdaları, açık yaraları,
Aşk hastalığının ilacı yok ki doktor tedavi etsin…
Geri dönsen ne fayda kahkahalar sahte,
Hüzünler gerçek, neşeler yapmacık,
Kalp bir ocak gibidir, kendi ateşi ile harlanır,
Kalp seveni sevileni göz bebeğinden tanır,
Çanlar çalıyor sessiz tehlikeyi duyuyor musun?
Sanrılar ve gerçekler karışıyor birbirine,

Heeey gidi gençliğim,
Başımı alıp gidişim heeey!
Gelmeyin üstüme gelmeyin,
Feleğim, kaderim bahanelerim,
Kuru bir dal gibi, kırıp attınız ya,
Mecnun ne Kamber ne ki,
Cihanı saran sevdamın yanında,
Bakışları, duruşu, düşünceleri,
Gitmek mi zor, kalmak mı zor der gibi,
Sözcüklerin arasında dolaştım avare,
Yalnızca seni yazmanın a.b.c’sini aradım,
Sevdamın zümrüt çayırlarını ateşe verdi güneş,
Ay’la birlik olduk kovduk onu göğümüzden,
Tek başına yansın kendi ateşinde ebede kadar!

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2019. 01. 04