Bırakıp gönül kapıma, gayrimeşru çocuk gibi özlemini, gitttiğinden beri;
Ben istemeden kalbim onu öyle sahiplendi ki, gelip alırsın diye ödü kopuyor.
Seninle yaşanmadı bu aşk ama 'yokluğunda' heran büyüyen Özlemine, doyum olmuyor...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta