6.3.1 hiç kimse bilmiyor aylardır bana haber getiren martıların beni neden terkettiğini
6.3.2 gözlerine bakıp avunduğum bu şehrin sokaklarında neden hep tek başına yatsı vakitleri
6.3.3 derler ki herbiri bir ırmak gibi akıyor,derler ki dağları bile yıkabilir bu çığlık.
6.3.4 menzile varmak değildir amaç,bunun çabasıdır, kim varabilmiş ki menzile.
6.3.5 koştukça çoğalıyor isyanım, gövdem bir mızrak gibi yükseliyor gökyüzüne.
6.3.6 sar beni,bak köpekler havlıyor, yıldırım makamındayım şimdi.
6.3.7 kimin sınırlarından geçşem ele verecek beni bu konuştuğum lehçe.
6.3.8 ancak çaresizim geçtiğim her sınır gaflete yaklaştırıyor beni.
6.3.9 alnımı diri bir duvara yasladım ve uyandım o rengi çekilmiş deniz fenerinde.
6.3.10 baktım ki nabzım nazlı bir dalga gibi kabarmakta bileklerimde,ey hayat sığın göğsüme,yasakla beni.
Kayıt Tarihi : 22.9.2014 19:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!