Kararmış bir kentin içinden geçtim menekşelerle
Ağzı açık kaldı aynaların
Bir ses fısıldadı kulaklarıma
Görünmez ufkun güzelliğini mi arıyorsun düşlerinde
Ben birçok çölde bulundum yoktu hiçbirinde Mecnun
Sessizce bekledim surların gölgesinde güneş batarken
Acıktım ve bir avuç hurma,işte sana eşşiz bir şölen sofrası
Ye ve kus içindeki kum tanelerini
Sen ilk değilsin tabiat kitaplarını yırtan
Vahalara kum dolduran ilk değilsin
Bilesin seni deniyor hafif bir uyurgezer
Örümcek ağlarında gizli inci taneleriyle.
Kayıt Tarihi : 29.11.2014 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!