İnsan mahzun olunca
Tat almazmış ekmekten,
Bihabermiş suyun elzem olduğundan.
İnsan mahzun olunca
Bihabermiş umutlardan
Yanıbaşındaki tablo tadındaki manzaradan.
İnsan mahzun olunca
Yanındakinin farkında olmazmış
Gök gri, su gri olurmuş.
İnsan mahzun olunca
Unuturmuş mutluluğu
Sevgiyi, sevgiye dair herşeyi.
İnsan mahzun olunca
Buruk bir tat verirmiş içtiği çay
Boğuverirmiş sigarının dumanı
İnsan mahzun olunca
Tüm insanlığı bitik sanırmış
Kendi gibi, yaşam dehlizlerinde.
Kayıt Tarihi : 13.3.2017 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!