Günbe gün Şiiri - Yıldız Serhatoğlu

Hüzünle gülen yüzünde,
Bir duygu vardı,
Hıçkırdı duygular,
Boğazına takıldı,
Başını önüne eğdi,
Döküldü gözlerinde inci misali,
Nehir olup taştı göz yaşları tüm umutları,
Gözleri kızarmıştı,
Şimdi diye mırıldandı,
Yüzünü gökyüzüne çevirdi,
Dedi ki: 'Ey göyüzü!
Nice nesil seni hep böyle,
Masmavi gecelerin yıldız serili tülünü gördü,
Bende görüyorum seni,
Tıpkı atalarımın gördüğü gibi,
Sonra yüzünü doğuya çevirdi,
Haykırdı! Güneşe dedi ki:
'Ey güneş yakıyorsun beni
Çöle döndüm, kavruldum, kum oldum,
Bulutlar gelsin yağmur yağsın,
Mutluluk veren çiçekler açsın,
Kimse sevgiye hasret kalmasın,
Ah çekerek haykırdı!
Keşke duygularım,
Beni böyle yanıltmasaydı, yakmasaydı,
Güldüm, yandım, küle döndüm,
Burkuldu yüreği ciğeri yanıyordu,
Hüzünle gülen yüzünde,
Damla damla yaş döküldü,
Saçlarında ak yüzünde çizgi belirdi,
O çocuk bugün 25'lik bir ihtiyardı.