'............... Bu satırlar ve dizeler...Işıksız yüreklere ithaftır.'
Sabah ilk ışıklarında denizden gelen hafif bir esinti ile perdeler dans ediyordu..Martılar ise çığlık çığlığa denizle şakalaşıyordu..Pencerenin kenarındaki koltukta oturan kadın başını kaldırdı ve titreyen ellerle perdeyi araladı.Martıların dansını seyretti bir an; gözlerinde sönmeye yüz tutmuş mumun ışığı vardı sanki.Sonra iç geçirdi..Elinde itinayla tuttuğu kağıda yazmaya başladı.Hasta ve yorgun bedeni koltuktan güç alıyordu sanki..
Yazdı..yazdı..Sonra arkasına yaslandı.Yüzünü pencereye döndü..Daldı gitti denize hayatta olduğunun tek ispatı olan bal rengi gözleri.Elleriyle sımsıkı tuttuğu Son mektubunu itinayla kucağına koydu..O Bal rengi gözler önce denize,martılara... sonra mahkumu olduğu yanlızlık koğuşuna son kez baktı..Ve Simsiyah kirpiklerini kapadı...
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
