Günbatımında Karasu Şiiri - Nihat Malkoç

efkârımı tazeler akşamın yalnızlığı
çayın demine karışır Karasu’da hüzünler….
Sakarya’nın yetim sularına gömülür hatıralar…
bir dilber Acarlar Gölü’nün sularında tarar dağınık saçlarını

dolunay Akgöl gecelerine hüzün bırakır yadigar diye…
gözlerimin ferine pusu kurar emsalsiz güzelliğin
yürek yangınlarımı depreştirir…..
…..ince belli bir bardakta içilen tavşan kanı çaylar…

Marmara’yla Karadeniz’in bir halkasıdır şirin Karasu…
cam kırıkları can kırıklarına karışırken orda başlar umudumun düşü…
‘Karasu’lar iner vuslata koşan yorgun ayaklarıma…
…..onun müşfik kollarında bulurum yitirdiğim neşemi…..

İncilli’de yağmurlar bulutların selamını götürür toprağa
…..hüzünler hüzzam renginde, her umut bir çağlayan…..
Kuzuluk’ta göçmen kuşlar kana kana içer rahmet oluklarından

Maden Deresi’nde yıkanır gözlerim, arınır hissiyatım…..
Sakarya nehri gibi uzar gider sonsuzluğa umutlarım…..
…..sevda sularında seyreden gönül teknem yara alır masmavi ufuklarda…

Küçükboğaz’da kuşlarla bölüşürüm hüzün artıklarımı
Aziziye’de güvercinler taşıyamaz…..
…..minaresiz camilerin kurşundan ağır gölgesini…..
gönül dilinden anlamaz kumları heybesine dolduran hoyrat rüzgar…

artık Sakarya saf çocuğu değil masum Anadolu’nun…
…..sırlar ifşa olur dolunaydı gecelerde…
…..bilinsin ki gözü karadır delikanlı ruhumun
…..belli ki yarenleri var bu Hakk yolunun…..

Hendek’le Karadeniz arasında gülümser Karasu…
aşılır patika yollar, bahar gelir, toprak uyanır derin uykusundan…
…..Camitepe’de dalgalar döver kıyıların cılız bedenini
…..mehtap yorgan olur karanlığın üstüne
…..bir bayram sabahı neşesi getirir gül yüzlü güneş…..

bir kum tanesi denizlerin esrarını taşır yaralı belleğinde
tan ağarırken güneşin zarif kollarında
…..İhsaniye güne uyanır dingin, dipdiri bir ruhla
bir fındık dalında asılı kalır…
…..devşirilecek günü bekleyen umutlar
denizlerin mavisinde kaybolur Karasu’nun karası
…..bulutlar aralanır, doğar ufuktan güneş
…..mahir tabip elinde iyileşir yarası…..