O kadar mavi bir turuncu ki gökyüzü...
O kadar sönük ki güneş...
O kadar hüzünlü ki neşelerim...
O kadar paslı ki yeni yıl...
Sen.
Kuşların, bulutların, aşkların ardında
Bir ressamın fırça darbelerini görüyorum gökte
Güneş bulutları boyuyor.
Ufuk o kadar kayp ki...
Gemiler uçuyor,
Kuşlar yüzüyor sanki...
Her şey bambaşka bir dünyaya aitmiş gibi.
Gözlerimdeki bulutları sis sandılar sevgilim
Yağmurlarım yağdı benim,
Ağlıyorsun dediler...
Renklerimi şiir sandılar sevgilim
Hüznüme mavi dediler mesela,
Sevgime ela...
Turuncu sokak lambaları
Gülüşünün kötü birer taklidiydi sadece
Ve,
Benim bile bilmediğim bir ben şehrinin
Sensizlik sokağındaki
Sen gidince bensiz kalan evleri aydınlatamadı.
Sana bir gökkışağı hazırladım gökyüzüm
Yalnızlığın siyahını kattım içine.
Gülüşünü kıskanan bir zambağın siyahını kattım
Sensizliğe sinen sesinin siyahını;
Peri masallarının sadece okunduğunu,
Gülümseyen sevgiye rağmen asla yaşanmadığını
Asla yaşanmadığını anlamanın siyahını kattım
İçine seni benden çok özleyen beni kattım Kutup Yıldızım
Olmayan gölgelerin siyahını kattım içine
Doğan günün siyahını kattım
İçine kalemimden damlayan siyahı kattım Meleğim
Biraz da gözlerinin yeşilinden katmak isterdim,
İnan.
Ama ışık olmadan yeşil görünür mü Işığım
Bir rüzgar uçuyor saçlarımda.
Bildik yollar,
Bildik ışıklar,
Bildik turuncu defter,
Elime kalemi aldığımda duyduğum o bildi gece mavisi,
Her gün tekrar yaşanmaktan yorgun
Gökyüzü biraz bitkin görünüyor bugün.
Onu da mı sen bitirdin acaba?
Yarısı boyanmış pembe evin ardında
Siyah bulutlar görünüyor.
Yağmur yağacak galiba.
Ne dersin?
Dokunabilir miyim yanaklarına
Kokunu taşıyan bir yağmurun damlalarında
Ne dersin?
Belki bir kahve fincanı sen toplayabilirim,
Sana hiç dokunmamış acuçlarımla...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!