Ufuk çizgisinde kaybolup giderken güneşin çehresi,
Günbatımı yapışır gözbebeklerine.
Geride göğe dağılan kızıl bir çarşaf serilir.
Sonrasında simsiyah bir gece hükmeder tüm gökkubeye.
Giden günbatımı ile bir gün daha düşer ömürden
ve alıp gider yaşanılmamış bir günü daha.
Sonbahara tutulmuş bir ağaç gibi
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta