Bir güneş batma törenine hazırlanadururken her akşam ömrüm
Kendimi uzak yolların seyrinde bulurum
Yalnızlık ve hüzün iki büyük arkadaşım
Seyrini bilmediğim bu yolun başından sonuna durmadan hızla gitmekteyken ben
Ve
Yine ben her günbatımına dalar uzanırım düşlerime usul usul
Gel desem gelir misin
Sev desem ömrümün kalanına eşlik eder misin gün batımına kanıp giden kadın
...
- H. Bala
Kayıt Tarihi : 21.8.2014 00:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yok
![Hüsnü Bala](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/21/gunbatimi-45.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!