Solarken ufkumda akşamın rengi
Tuval deki resim hicran bürünür
Toplan içimdeki kırılgan çocuk
Zaten uzak dağlar duman görünür
Grup vakti uzar gölgeler kat kat
Vurgun yer düşleri öksüz çocuğun
Dem vaktidir hüzne çalar gönüller
Son demidir belki bir yolculuğun
Kızıla boyanır dağların yüzü
Güneşin gölgesi sulara düşer
Engerek zehrinden acı bir hasret
Kerahet vaktinden geceye düşer
Derinden derine bir hüzün çöker
Hasat zamanıdır gamın kederin
Kekremsi tadıyla bir kadeh sunar
Bu son tesellisi sana kaderin
08.03.2011
Mukim İşbilirKayıt Tarihi : 7.3.2011 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)