Ciğerlerimde Chicago'nun kara endüstri tozları hâlâ,
yolun sonuna doğru otobüsün dinç bir mart sonu
buğulu penceresinde kırmızı kanaryalar gördüm;
ufukta oynaşarak yitiyorlardı.
Dudaklarında ilkyaz tohumlarıyla delikanlı bir yel. Yorulan kanatlar, durulan gökyüzü.
bu günbatımında bir İstanbul eksikti.
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Eminim İstanbul da sizin gibi kadirşinas hemşehrilerini özlüyordur şair bey.
Tebrikler.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta