güvertenin kenarından denize bakıp
atıyorum gölgemi, sülietimi mavi sulara
bağırıyorum çağırıyorum boğuluyorum
bedenimi taşıyor gemi yine geleceğe
geçmişim ıslak elleriyle güle güle diyor
kaç intihardan çıkışım bu bilmiyorum
kaç siren sesiyle uyanışım bu ölümden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var