Günaydınım... Nar Çiçeğim...

Günaydınım, nar çiçeğim, sevdiğim...
Böyle başlardı sabahlarım.
İçimde sıcacık bir özlem,
Dilimde adın,
Nasıl severdi seni bu kadın...

Ellerini tuttuğunu bilirdi.
Bilirdi, ne denli sevildiğini...
Yüreğinde aşk,
Yasak kapıların ardında çırpınır dururdu.
Hep... Hep...

Sesinde sen vardın,
Bakışı hep senden yana.
Hayâllerinde resimleri sarmaş dolaş,
Sarılmış birbirine...

Kalabalıklar içinde hep seninle...
Gecelerinde sen, doluydun günlerinde.
Ama bilmezdin sen,
Uzatıp tutmak isterdi elini,
Hiç bırakmamak,
Hep bakmak gözlerinin içine...

Kader tutup götürdü seni,
Araya girdi mesafeler...
Ama ayıramazdı seni,
Gönlünde saklıydın,
Bağlıydın bin bir düğümle...

Gözlerine düştün bir buğu gibi,
Ellerinde açan son tomurcuktun..
Gözyaşları büyüttü sevgini,
Neden istemedin, yetmedim...

Bir buketti sevgim
Yaban güllerinden.
Tomurcuklar vardı henüz açmamış...
Soldurmadım hiç,
Susuz kalsa da yüreğimdeki çağlayan,
Doldurdum tuzlu gözyaşlarıyla...

Her gün güller deremedim sana,
Her gece açamadı goncalar...
Sussa da gönülden şakıyan bülbül,
Bir ses dedi bana, hadi gül...

İçimde kanadı duygular içten içe,
Kısıldı çâresiz sesim...
Söyledin, benden bu kadar,
Bilmedin ki, yüreğim sana canını adar...

Gitmek düştü demek ki bana,
Acılara kanmak düştü...
Unutmaksa sana,
Paramparça ettin yine,
Anlasana...

25 Haziran 2011