Yine güzel bir sabahı yalnız başına karşılamayı protesto etmek için önce kendime, sonra çiçeklere, daldaki yapraklara ve face’deki sayfamda insanlara “Günaydın” dedim.
Gelen güzel yanıtlar gönlümü aydınlattı.
Güzel insanlar, ah güzel insanlar; keşke yanıt verdiğiniz notumu okumak için face’e girmiyor olsaydınız.
“Nankörlük, bu yaptığın” demeyiniz lütfen!
Bir sorunuz,
“Neden?” diye.
Bu satırları yazarken “Pavarotti”den aryalar dinliyorum, güneşli bir günün sabahında,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta