Uyandırsam seni sabah karşı.
Serin bir meltem gibi yanaklarına dokunup
'Kalk! ' desem sesizce
'Sabah oldu! ' desem
Ve ardından yüreğümü baş ucuna bırakıp gitsem
Kızarmısın sevgilim?
Seni her sabah yeniden sevsem.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta