Günaydın Sevgilim Şiiri - Sevnur Şaylan

Sensizliğin bilmem kaçıncı günü…
Ve yine senli bir rüyadan sensizliğe uyanış…
Günün nasıl geçeceğini öylece bilmek güzel…
Öylesine de acı…
Önce bir şükrettim tanrıya,
Sonrasında ismini sayıkladım her sabahki gibi,yine…
En güzel isim…
Söylerken bile yürek yakan…
Günaydın sevgilim…
Pencereden sana baktım her sabahki gibi…
Görebildiğim en uzak noktaya daldı gözlerim…
Bilmem kaç dağın arkasında,
Sen,en güzel rüyalarındasındır her zamanki gibi…
Gamsız,dertsiz ve yine bensiz…
Senden önceki ben gibi…
İştahım yok,
Her sabah olduğu gibi…
Boğazımda koca bir düğüm çözüldükçe büyüyor sanki…
Her sabaha senin ağırlığınla başlıyorum yokluğunda…
O küçük kalbimin beni hala yaşatmasına şaşıyorum…
Sana dokunur gibi dokundum parmak uçlarımla pencereye sevgilim,
Gözlerimde bekleyen damlalar süzüldü yerini çoktan doldurarak…
Özledim seni sevgilim…
Çok özledim…
Bugün de yolları sevmedim…
Dağları,mesafeleri sevmedim,
Sevmedim başka şehirleri,
Sensiz bu şehri…
Kalmaları yokluğunda hatıralarla,
Sen kokan sokakları, köşe başlarını,
Sensiz sinemaları,çiçek açan ağaçları sevmedim sevgilim…
Sevmedim baharı,neyleyim getirmediyse sıcaklığını yüreğime,
Ömrümün tüm mevsimleri buz kesiyor sevgilim güneşim yok…
Sen yoksun,gözlerin yok,
Ellerimi ısıtan ellerin yok,
Yok sevgilim,gülüşlerin,susmadan konuşmaların yok,
Sen yoksun sevgilim,
Huzurum yok…
Sitemliyim,kırgınım,kızgınım,
Yorgunum sevgilim…
Fazla geliyor sevgim yüreğime,gücüm yok…
Özledim sevgilim,
Özledim,
Sensiz bu günlere uyanmamın bi anlamı yok…
Günaydın sevgilim…