Gece aman vermiyor, acımasız
Gecenin ellerinde kâbuslar içinde
Yuvarlanan boğuşan yorgun
Sabahı nasıl sabah edebilirse
Öyle çıktım gecenin cehenneminden!
Uykulu aydınlıkların ortasında
Doğrulup oturdum derme çatma
Yatağın kenarına, kalkıp yürüsem
Paldır küldür yuvarlanacağım yere
Pencerelerde sarışın ışıklar okşuyor
Mavi gözlerini çıplak odanın
Damlarda tüten fakir bacaları
Kaldırımlarda emekçilerin telaşlı
Ayak sesleri tellerde kuş sürüleri
Fırından taşan taze sıcak ekmek kokuları
Uyandı uykusundan yalnız aydınlığım
Dağılan saçlarına doldu sarı ışıklar ışıl ışıl
Sevda yüklü buğulu gözlerin yeşil
Beline sarıldı uzun saçların
Yün çorapların ak ayaklarına çok yakıştı
Ayrılık bırakmıyor peşimi aramızda derin uçurum
Oturamadık diz dize sarılamadık birbirimize
Sevdaluk buna nasıl dayansın a canım!
Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2021. 12. 14 /
Kayıt Tarihi : 14.12.2021 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!