Sensiz ilk sabahımda
Uyadığım gibi açtım güneşimi engelleyen perdeyi
Ayarklarım daha ürkek bastı yere
Yürürken kasılmadım ilk defa
Boşluktaydı kollarım
Yuzumu yıkarken
İncitmemeye çalıştım seni gören gözlerimi
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta