Günaydın Ömrümün Hüzün Çiçeği

Günaydın ömrümün hüzün çiçeği..
Nasılsın ?
Hayatın düzene girdi mi ?
Unutmayı başarabildin mi beni ?

Artık ağlamaman ve beni aklının ucuna bile getirmemen için ; Rabbime dualar ediyorum..Aslında benim için Rabbimden gelen en güzel hediyeydin Sen..Cennetin açılan kapısıydın.Ama sende biliyorsun ki ;
Bazen sevmenin de yetmediğini hayat bir şekilde öğretiyor işte..Gerçi Sen takmazdın zaten.Kafana ne eserse onu yapandın düşünmeden.Yani ben senin umrun dışındım..

Galiba ben yavaş yavaş alışmaya çalışıyorum sensizliğe.Her ne kadar uyku girmesede gözlerime , sabahın ilk ışıklarını bekliyorum uyuyabilmek için.Malum mevsim kış..Geceler uzun..Haliyle yokluğun ağır geçiyor Sevgilim..Çünkü hala unutamadım o sözlerini gururumu geçtim adamlığıma yediremiyorum..

Ben senden başka kimseye çevirmezken başımı,gözlerim görmezken senden başkasını o sözlerinle yıktın, yutkunamadım..

Ruhu seninle olmayanın ,bedeni yanında olmasının ne anlamı olurdu ki Sevgilim.Sevgi ilk başta güvenmekle başlar Birtanem.Sonuçta insan sırtını güvenle yaslayacağı bir dağ ister.Şartlar ne olursa olsun sana güvenen senden vazgeçmeyen biri olsun ister..

Benim hayatta affedemeyeceğim tek şey..İhanettir Sevgilim.Gelsen yine kaldığımız yerden devam edebilirmiyiz..Çok Zor..Ama hiç olmayacak gibi de değil.Bilirsin Cennet kokunu çekersem içime ne kırılmışlığım kalır nede bir öfke..