Günaydın Ömrüm ( serbest )

Yanımda olsaydın
Sarılsaydım kokuna
Kanat açsaydım maviliklere

Dokunsaydım kalbine
Nefesin karışsaydı tenime
Uykunun anne sıcaklığına dalsaydım
göğsünün arasında

Konuşmasaydın
Sadece nefesin dalgalansaydı göğsümde
ve bir esinti yayılsaydı
buz gibi duvarlardan yüreğime

Böyle sessiz olmasaydı odam
Böyle aydınlık bir kalabalık içinde
Karanlığın yalnızlığını yaşamasaydı tenim

Üşümeseydi düşlerim uyuduğum zaman
Yastığımda bir iz daha olsaydı
bir çukur daha kalsaydı ömrümde
Hani demiş ya Sunay Akın çukur şiirinde

“bir de annem terk etmişti
ki göbeğimde durur
onun yokluğundan
bana kalan
çukur”
diye

Böyle sarılmasaydın senin yerine hayallere
Kalmasaydım sırılsıklam bir kabusun eşiğinde

Oysa düşler pembe olmalıydı değil mi
Umutla ayrılmalıydı kirpikler birbirinden yeni güne

Bir umutla selam verirken bakışlarım
İlk sen olmalıydın gördüğüm

Beklenen ve ödenecek bütün hesaplarım
Kapalı olmalıydı hayata dair
Bir bedel olmamalıydı

Ne çok şey geçti aklımdan bir anda
Ne çok yaşanmışlık hayata dair
Ve ne çok bedeli ödenmiş acı birikmiş ömrümde

Günaydın demeliyim artık
Bütün senetleri ve bütün bedelleri ödenmiş bir hayata

Günaydın demeliyim artık
Bütün diyetleri ve bütün berdelleri ödenmiş bir aşka

Günaydın demeliyim
Yeniden günaydın
Günaydın sevdam
Günaydın ömrüm
Gün aydınıma günaydın